Αρχιτεκτονική και σεξουαλικότητα: μεσοτοιχίες: επαναπροσδιορίζοντας τα όρια

Abstract

Στόχος της παρούσας πτυχιακής, είναι μέσω της θεωρητικής μελέτης της σχέσης δημόσιου και ιδιωτικού χώρου, της σχέσης που έχει η αρχιτεκτονική με τη σεξουαλικότητα και την έννοια του voyeurism, να απαντήσει σχεδιαστικά στα παρακάτω ερωτήματα που τίθενται και να ´´επαναπροσδιορίσει τα όρια ´´μέσω της συνθετικής διαδικασίας. Πώς η αρχιτεκτονική εμποδίζει ή τροφοδοτεί την ασυνείδητη ανάγκη του ανθρώπου να βλέπει τον εαυτό του μέσα από τους άλλους; Πώς ο χώρος διαμορφώνει τη σεξουαλική μας ταυτότητα; Μήπως οι κτιριολογικοί κανόνες στοιχειοθετούν ταυτόχρονα ακόμα και την ίδια σεξουαλική μας ζωή; Πώς όμως εμείς απαντάμε στην επιθυμία του ανθρώπου για επαφή, στην περιέργεια, στην ηδονή, στην γύμνια; και πως στην ταυτόχρονη ανάγκη του ανθρώπου να κρυφτεί και να απομονωθεί ώστε να νοιώσει ασφαλής και προστατευμένος; Πως επαναπροσδιορίζουμε τα όρια; Γιατί το επάγγελμα της αρχιτεκτονικής είναι τόσο σιωπηλό για το σεξ? Γιατί το σεξ είναι τόσο αδιευκρίνιστο σε σύγκριση με άλλους τομείς της καλλιτεχνικής και πνευματικής δραστηριότητας;